Nareszcie

Wygląda na to, że  moje życie wraca na normalne, spokojne(?) tory. Ostatni okres był bardzo intensywny. Powodem był ślub i wesele mojego chrześniaka a jednocześnie jedynego syna mojej siostry. Oczywiście chciałam wyglądać tego dnia jak najlepiej.  Postanowiłam coś sobie fajnego wydziergać do ubrania. Kusiła także cudowna włóczka którą otrzymałam wcześniej w prezencie od pewnej cudownej osoby o wielkim sercu. Oto ona. W zamyśle miała powstać sukienka. Jestem zachwycona tą włóczką. Mięciutka, lekko połyskująca i bardzo wydajna. Gdy zobaczyłam że w 10 dkg jest 1000m włóczki pomyślałam, że trzeba będzie do niej dodać jakąś inną niteczkę bo jest za cienka. Myliłam się. Dziergało się podobnie jak z kordonka o grubości 10, tylko nitka jest bardziej miękka niż bawełna i trochę się haczy przy szybkim dzierganiu, ale to mały minusik przy jej piękności. Jak to jednak w życiu bywa, moje plany musiały ulec zmianie, bowiem siostra poprosiła mnie o pomoc w pieczeniu ciast na wesele. Czas na dzierganie skurczył się więc bardzo. Z konieczności powstała na razie bluzeczka a w wolnej chwili dokończę realizację wcześniejszego zamysłu czyli sukienki.

Kolor na zdjęciach nie całkiem oddaje rzeczywistość. Naprawdę jest ciemnomorski, inaczej ciemnoturkusowy o nazwie teal. Do tego miałam ubraną długą jednolitą spódnicę w tym samym kolorze ale o kilka tonów jaśniejszą. Dodatki czyli buty i torebka w kolorze srebra. Pasującą kolorem biżuterię postanowiłam zrobić sobie sama. I tak powstał naszyjnik łączący elementy sutaszu, frywolitki i haftu koralikowego. Kwiaty wykonałam z tafty w kolorze srebrnym.

Aha i jeszcze do kompletu.

Ta ważna uroczystość miała miejsce przedwczoraj. Było bardzo, bardzo udana. Nogi mnie wciąż bolą hi,hi.hi...Wiem, że najchętniej zobaczyłybyście zdjęcie mojej kreacji "na ludziu" ale przedwczoraj przed wyjazdem nie było czasu na zdjęcia a teraz to najpierw czeka mnie pranie. Zresztą może dostanę jakieś zdjęcia od państwa młodych, to za ich pozwoleniem pokażę.
I jeszcze na koniec kilka zdjęć z moimi kwiatami, bo wiosna w mieszkaniu zaczęła się na dobre. Szkoda tylko że w ogrodzie wciąż jeszcze przedwiośnie. Co roku w tym okresie zazdroszczę innym, tym cieplejszym rejonom kraju gdzie wiosna zjawia się dużo wcześniej niz na Kaszubach.

Serdecznie dziękuję za odwiedziny i komentarze. Liczba obserwatorów zmniejszyła się o jedną osobę, której bardzo dziękuję za ten czas, gdy była moim gościem.
Od jutra znowu czeka mnie sporo emocji. Brysia będzie brała udział w egzaminie kończącym gimnazjum. Trzymajcie kciuki, bo od jego wyniku zależy czy moja zastępcza córka będzie mogła spełnić swoje marzenia. Teraz uciekam, bo obowiązki wzywają, a po ślubno weselnym wyjeździe jakby ich jeszcze przybyło. W przyszłym tygodniu mam zamiar ogłosić rocznicową rozdawajkę, bo za miesiąc mija  kolejna już 5 rocznica mojego blogowania. Będę wdzięczna za każdą podpowiedz co mogłoby być jej przedmiotem. Życzę Wam udanego wiosennego tygodnia i pozdrawiam serdecznie.