Nosi mnie

Energia mnie po prostu rozsadza. Nie wiem czy to sprawa nadchodzącej wiosny, czy  utraconych kilogramów. W domu śmieją się, że jak tak dalej pójdzie to zacznę fruwać. Dzisiaj poniedziałek, więc czas na nowy post. Zacznę więc po kolei.
Na początku muszę  podziękować Lucy z Mazur  za prezenty, które dostałam za udział w jej candy. Naprawdę sprawiłaś mi wiele radości. Zresztą nie tylko ja się cieszyłam. Zobaczcie dlaczego.

Słodycze podobno były smaczne. Bardzo dziękuję Ci moja droga.  
Druga sprawa to przepis na mój chleb. Wiele osób o to prosiło, więc go zamieszczam.

Chleb, który zawsze się udaje.

1kg dowolnej mąki,

2 łyżki cukru (płaskie)
2 łyżki soli (płaskie)

1 szkl płatków owsianych

1 litr wody (czasami więcej)

1 szklanka ziaren (słonecznik, sezam, pestki dyni, siemię lniane, mak do wyboru)

7 dag świeżych drozdży

są to proporcje na 2 bochenki chleba

Wykonanie

Suche składniki wsypać do miski i wymieszać drewnianą łyżką. Z drożdży zrobić w kubeczku zaczyn z ciepłej wody i cukru oraz niedużej ilości mąki. Pozostawić do wyrośnięcia. Połączyć zaczyn z mąką, dodać wodę i wyrobić ciasto (ma być takie aby można je było mieszać łyżką). Ilość dodanej wody zależy od zastosowanej mąki. Ja np użyłam gotowej mieszanki do wypieku chleba firmy "Lubella" i musiałam dodać 1 szklankę wody więcej.Wysmarować dokładnie (ważne!!!!) masłem dwie foremki keksówki. Ciasto musi rosnąć 30-40 min w foremkach. Wyrośnięte wkładać do piekarnika. Piec w piekarniku nagrzanym do 200stopni 1 godzinę. Zaraz po upieczeniu wyjąć z foremek i umieścić na jakiejś kratce aby odparował. 

A teraz pokażę Wam co zrobiłam ostatnio. Nie mam prawie żadnych zamówień. Ostatnie właśnie zostało zrealizowane a jest to profitka na Chrzest dla chłopca. Frywolitkowa profitka na świecę z dodatkiem błękitnych perełek.

Następna praca to szydełkowy anioł z różowymi dodatkami, który ma być prezentem komunijnym.

Dla jednej z naszych blogowych koleżanek, która u mnie sporo zamawiała wymyśliłam pewien prezencik. Łatwo zgadnąć z jakiej okazji. Z wysyłką muszę poczekać, bo nie wiem , czy maluszek już się urodził.

Gdy w sklepie z koralikami zobaczyłam te koraliki z dwoma dziurkami, to od razu wiedziałam jaki naszyjnik frywolitkowy powstanie. W mojej wyobraźni był ładniejszy ale i tak nie jest źle. Powędruje do zapasów, bo ostatnio ze względu na różne aukcje charytatywne  i zabawę w łapanie licznika, trochę się uszczupliły.

Jakiś czas temu obiecałam Brysi, że gdy będzie spędzała weekend u nas a nie u ojca to zaczniemy produkcję kartek świątecznych. Dobrze wiecie, że jak się dziecku coś obieca to nie ma "zmiłuj się". Tak więc sobotnie popołudnie spędziłyśmy kartkując. Tym razem powstały kartki z zastosowaniem serwetek do decu. Brysia poczyna sobie coraz lepiej, więc sama docinała folię, a potem prasowała, prasowała.... Oto co powstało.

I to już prawie wszystko. no może jeszcze trochę wiosny.

Przygarnęłam też fikusa, którego ze względu na mało miejsca i dzieci pozbywała się kuzynka. I jak tu się nie cieszyć?? Muszę tylko kupić nową, lepiej pasującą doniczkę.

Licznik 250 000 złapały trzy osoby. Są to Promyk, karolina gremblewska i Bożenka. Do dwóch ostatnich prezenty już poleciły a do Promyka poleci dzisiaj. Wkrótce znowu będę mogła kogoś obdarować, bo mam to zamiar zrobić gdy padnie komentarz 11 111. Każda okazja jest dobra aby sprawić komuś radość.
Witam serdecznie nowych obserwatorów i żegnam tych, którzy sobie poszli. Bardzo dziękuję za odwiedziny i za wszystkie miłe słowa pod moim adresem. Bardzo lubię Wasze komentarze a także maile, które są przeważnie  trochę bardziej osobiste.
Joanna tunika niestety nie dla mnie, bo na 100cm w biodrach. Takich rozmiarów to ja nigdy nie osiągnę
Urszula97 też bym chciała aby już był koniec odchudzania, ale to dietetyczka powie kiedy będzie dosyć i kiedy będę musiała tylko utrzymywać wagę 

pola ciesze się bardzo i liczę na to, że post pojawi się szybko 

zmorka to prawda, tunika to podobna technika jak ta z nagłówka. Dotychczas zrobiłam trzy i wszystkie zielone. Pierwsza jest w USA, druga w Niemczech a trzecia dopiero w Polsce. Sama jestem ciekawa jak wyglądałaby w innym kolorze
Angela Masa Solna   ja też nie mogę jeść cukru, dlatego piekę ciasta dietetyczne na słodziku 

Koraliki Beaty   tak, jestem na diecie odchudzającej już trzeci miesiąc

I to już koniec. Nie wiem kiedy znowu się pojawię, bo w przyszłą niedzielę moja "mała" Maciejka kończy 18 lat , więc wiadomo trzeba co nieco przygotować. Goście będą pewnie zjawiać się przez kilka dni, chociaż Ci najbliżsi znowu mnie olali. Mają podobno ważne powody żeby do nas nie przyjechać, ale mnie i Maćkowi jest po prostu przykro. W przyszłym tygodniu 80-te urodziny obchodzi moja mama. Chciałam zrobić wspólną imprezę ale że się nie da, więc zamierzam w następną niedzielę wybrać się z  tortem do Gdańska. Przy okazji wpadnę na spotkanie robótkowe maranciaków, bo okrutnie już się stęskniłam. Idzie wiosna, a że mnie normalnie rozpiera energia, więc w planach mam udział w kursach robótkowych, a latem być może wizytę na spotkaniu w Poznaniu a może i w Białymstoku. Ciągnie mnie tam bardzo. Szkoda, ze nie mam prawa jazdy, ale już zaczęłam pracę nad przekonaniem mojego kierowcy, ze też chce jechać w Polskę. Zanim jednak upragnione wojaże to obecnie czeka mnie zwykły dzień a więc muszę obudzić dzieci a potem obowiązki i przyjemności. Przesyłam buziaki i uściski. Do napisania:))))