Będzie dłuuuuugo!!

Nie wiem od czego zacząć, tyle mam do powiedzenia i pokazania. Przede wszystkim bardzo dziękuję za Wasze duchowe wsparcie dotyczące rozprawy w sądzie. Źle nie było, ale pozostał niesmak. Ponieważ mama Brysi nie widziała jej już ponad półtora roku, sąd wcale nie rozpatrywał sprawy zwrotu Brysi. To było pozytywne. Drugą rzeczą która nas ucieszyła, to okazało się,że to była jednorazowa wyprawa na rozprawę rozwodową. Po wczorajszym dniu pozostał niesmak i mały kac moralny. Ja wiem, może to nie całkiem normalne, ale ja bardzo nie lubię mówić źle o ludziach. Szukam w ludziach dobra i szybko zapominam urazy. Nie lubię jednak bezczynnie patrzeć jak ktoś cierpi. Staram się w życiu nie być powodem cierpienia dla nikogo. A mamie Brysi było na pewno przykro słuchając nieprzyjemnej oceny jej osoby. Musiałam pod przysięgą mówić prawdę, ale wcale nie miałam na to ochoty. Wolałbym zaprosić ją do siebie i porozmawiać od serca o tym, że ma córkę dla której powinna się zmienić. Taka rozmowa byłaby lepsza, chociaż ja po tych sześciu latach, gdy Brysia jest u nas nie wierzę w jej skuteczność. Tak mi jakoś smutno, że ten świat jest taki.
Żeby jakoś  osłodzić sobie i innym życie upiekłam w końcu jabłecznik. To jest bardzo prosty jabłecznik do wykonania

Ciasto:
1 kostka tłuszczu (najlepiej masła)
szklanka cukru
5 jajek
2 łyżki mąki ziemniaczanej
2,5 szklanki mąki
2 łyżeczki proszku do pieczenia
Masa jabłkowa:
5 obranych i potarkowanych na grubej tarce jabłek
2 łyżeczki cynamonu
3 łyżki bułki tartej
3 łyżki cukru ( ja nie dodałam bo moje jabłka z ogrodu są bardzo słodkie
Wykonanie
Wszystkie składniki ciasta połączyć na jednolitą masę jak na babkę. Połowę ciasta wyłożyć na blachę. Na to wyłożyć wymieszaną masę jabłkową i na wierzch drugą połowę ciasta. Piec 45 minut w piekarniku nagrzanym do 200 stopni ale to oczywiście zależy od piekarnika. Ja piekłam pół godziny w takiej temperaturze a na ostatnie 15 minut obniżyłam ją bo ciasto było już bardzo rumiane.
Mam nadzieję, że będzie Wam smakować, bo u mnie zginęło bardzo szybko i proszą o jeszcze.
No to teraz czas na pokazanie powstałych ostatnio zamówionych ozdób świątecznych. Już zbliżam się do końca zamówienia. Mam nadzieję, że ozdoby spodobają się, bo wtedy będę miała następne zamówienie.













I na koniec tego tasiemca zdjęcie mojego kaktusa, który zakwitł po raz drugi w tym roku.

Bardzo Wam dziękuję za miłe komentarze i maile. Przepraszam, że nie odpowiedziałam na nie od razu jak to mam w zwyczaju, ale oprócz zajętej głowy innymi sprawami internet mi trochę szwankował. Dzisiaj np nie było go od rana.
Jomo  nitek w każdym kolorze ci u mnie dostatek, żeby tylko czasu starczyło, ale dla Ciebie zawsze
Nastąpił wreszcie koniec pisania. Gdzieś mi się kołacze, że o czymś zapomniałam, ale trudno. Na dzisiaj mam dosyć komputera. Buziaki