Chyba nie dam rady...

Pokazać wszystkiego co zrobiłam. Zdjęć jest baaaardzo dużo. Zacznę od zaległości, czyli wcześniej skończonej tuniki z koronki irlandzkiej. Pracy przy niej był ogrom. tym bardziej, że zmieniła się jej koncepcja. Zaczęłam łączyć różowe elementy kordonkiem kremowym. Źle to jednak wyglądało. Zlewało się wszystko. Sprułam więc i zastosowałam białe nici. Tunika dotarła na miejsce i spodobała się, więc mogę pokazać. Zdjęcia takie sobie, ale nie umiem inaczej. Coś tam jednak widać.

Następna  praca to kolejne szydełkowe błękitne serwetki.

Serwetki mają średnicę 16-23cm.
Było dużo szydełka nie może zabraknąć moich kochanych frywolitek.
Kolczyki w fiolecie

I frywolitkowy komplecik w czerni.

Uff bardzo dużo zdjęć. Na następny raz zostawiam sobie do pokazania dwa komunijne wianki frywolitkowe. Zresztą dopiero zostaną wysłane, więc poczekam. Wyrobiłam się z wszystkimi zamówieniami i wezmę się chyba za nadrabianie zaległości w robieniu serwetki Renulka, bo jestem do tyłu z kilkoma rzędami.

Wczoraj byłam w Gdańsku. Główny powód to niedawne urodziny mamy, ale przy okazji udało mi się wybrać na kolejne spotkanie robótkowe. Było wspaniale. Brysia zrobiła około 50 zdjęć. Wybrałam kilka nieporuszonych i takich które chyba oddają atmosferę spotkania.

Przed spotkaniem upiekłam ciastka pieguski. Zostały zjedzone, więc chyba smakowały.

Będąc w temacie  słodkości napiszę teraz obiecany przepis na mój tort kukułkowy.
Trzeba najpierw upiec biszkopt. Ja upiekłam dwa. Jeden kakaowy, który przekroiłam na połowę i cienki zwyczajny na jedną warstwę. Następnym razem będą to tylko ciemne biszkopty a to dlatego, że poncz jest bardzo ciemny i trochę nie podobało mi się, że było to widać na jasnym biszkopcie.
Składniki ponczu
1 szklanka wody
1 gorzka czekolada
0,5 szklanki wódki
3 łyżki kawy rozpuszczalnej
Krem
30-50dkg  kukułek rozpuścić w małej ilości wody (wcześniej je rozkruszyć)
mleko - dodać tyle aby razem z rozpuszczonymi kukułkami było 0,5 litra płynu i trochę jeszcze do rozprowadzenia budyniu
2 budynie czekoladowe bez cukru każdy na 0,5 l mleka
Ugotować bardzo gęsty budyń, ostudzić.
Rozmiksować 1 kostkę masła, dodać zimny budyń i na koniec trochę spirytusu.
Biszkopty naponczować, nałożyć krem i ozdobić tort.
Moim gościom bardzo smakował. Mam nadzieję, ze i Wam też przypadnie do gustu. Smacznego.

I jeszcze kilka słów o naszym kocie. Książe już prawie całkiem zdrowy. Najpierw zaczął lepiej chodzić, ale ogon ciągnął za sobą po ziemi, ale z czasem i ogon "zaczął działać". Weterynarz niestety nie mógł mu pomóc, jedynie mógł zaaplikować środki przeciwbólowe. A obrażenia jego zdaniem wyglądają na złą wolę człowieka. Ktoś po prostu chciał go skrzywdzić. Bardzo to smutne. Dobrze, że wszystko zmierza w dobrym kiernku i kot będzie całkowicie zdrowy i sprawny.

W minionym tygodniu nie przybył ani nie zrezygnował żaden obserwator. Wszystkim osobom odwiedzającym mój blog bardzo za to dziękuję a szczególnie gorące podziękowania dla autorów komentarzy.
Jo-hanah z Wrzosowej Polany sypiam mało bo szkoda mi życia na sen, a robię dużo, bo prawie nigdy nie zajmuję się w danej chwili tylko jedną rzeczą. Księcia pomiziałam od Ciebie
Joanna Mazurkiewicz wielu rzeczy jeszcze nie umiem i wciąż ciągnie mnie do poznawania nowych technik. Mam nadzieję, że już wkrótce nauczę się i pokażę coś  całkiem nowego.
30-ileś w słoiki zamykamy kiełbasę polską, czarny salceson i wątrobiankę. Oprócz tego zamykam w słoiki lepsze kości np schabowe(surowe) i świeży boczek. Oczywiście wszystko posolone i doprawione. Najlepsze są do tego słoiki typu weck, gdyż od razu po zamknięciu i zdjęciu sprężyny wiesz czy słoik prawidłowo się zamknął. Cała tajemnica moich weków to gotowanie słoików przez ok 3 godziny od zagotowania na małym ogniu. Takie słoiki są dobre nawet przez rok od zamknięcia. Może i dłużej ale nie próbowałam.
galeria61 następnym razem pokażę swojskie wyroby i szynkę także, bo przez załamanie pogody i wiatr jakoś słabiej wszystko się wędzi

Ech, ale znowu długo było. Muszę więc trochę przyspieszyć, bo czas na budzenie dzieci i śniadanie. Brysia ma dzisiaj rekolekcje a Maciek chodzi już bez gipsu choć z usztywnioną nogą. Mam nadzieję, że już dzisiaj ubierze stabilizator. Była mała nerwówka z naszą kochaną służbą zdrowia czyli z dostaniem się do ortopedy ale jakoś się udało. Uszkodzenie rzepki było poważne i gra w piłkę dopiero latem będzie możliwa i to ze stabilizatorem. Życzę udanego tygodnia i pozdrawiam serdecznie:)))