Szydełkowa sukienka ślubna i chyba porażka

Tak jak obiecałam pokażę Wam jak zrobiłam sukienkę ślubną na szydełku. Nici ecru Cotton Filet, szydełko 1,1. Nici, to nie był dobry wybór, chociaż bardzo podobał mi się ich kolor. Trochę bardziej miękkie niż Maxi, ta sama grubość, ale sporo supełków a co najgorsze chyba kilka co prawda minimalnie ale różniących się odcieni w tej samej partii. Różnic w trakcie pracy nie zauważyłam, ale po skończeniu jej właścicielka przymierzyła i twierdzi, że ma plamy, więc albo nici różniły się między sobą, albo zmieniły kolory podczas prania lub prucia wersji pierwotnej. W dodatku wygląda na to, że  jakby zbiegły się trochę po praniu, chociaż przecież bawełna raczej ma tendencje do rozciągania. Tak więc to przedsięwzięcie nie mogę zaliczyć do udanych, chociaż jak zwykle włożyłam w to całe serce i swoje umiejętności. A teraz zdjęcia. Sukienka miała być "serwetkowa" czyli w pasy różnych wzorów. Trudność polegała głównie na wykroju, ponieważ z przodu miała być krótka a z tyłu długa. Na szczęście otrzymałam wykroje papierowe i brązową sukienkę czyli jakby prototyp. 

Oto pierwsza wersja ślubnej sukienki na szydełku.

Przyszłej właścicielce nie spodobała się góra, która jak dla niej była zbyt ażurowa, nie spodobał się pas ażuru łączący górę i dół  a także  "ogon" dołu. Po spruciu zostało tyle.

Zrobiłam więc kolejna wersję sukienki, według dokładnych wytycznych. Szkoda, że nie mam manekina albo jeszcze lepiej modelki, bo zdjęcia na płasko nie są zbyt ciekawe i nie oddają rzeczywistości.

 

Sukienka już u przyszłej panny młodej, ale nie wiem czy zostanie ubrana na uroczystość.Na pracę nad nią poświęciłam ponad 3 tygodnie. Jestem zmęczona i bolą mnie ręce. W dodatku przyplątały się inne kłopoty. Opuścił mnie uśmiech a pojawiły łzy pod powiekami. Kończę ostatnie zamówienie szydełkowe, które pokażę w następnym poście a brak pracy to dużo czasu na myślenie, co nie służy dobremu humorowi. Chociaż uważam, że ludzie z natury są  dobrzy, to ostatnio doświadczam tej gorszej strony ich natury. Zbliża się też kolejny koniec roku szkolnego, a ja znowu zastanawiam się jaki sens ma dalsze prowadzenie rodziny zastępczej, bo nic nie układa się jakbym chciała. Nie jestem osobą, która lubi narzekać, ale nie będę ukrywać, że jest mi ciężko. Dzięki Wam i Waszym życzeniom jest mi łatwiej.

Kasiu  z serca dziękuję za karteczkę.

Żeby trochę osłodzić smutki, zdjęcia moich urodzinowych słodkości. To tylko ich część, bo nie wszystko zdążyłam obfocić.

Serdecznie witam  moje dwie nowe obserwatorki. Wszystkim dziękuję za odwiedziny i komentarze. Z całego serca za życzenia dziękuję i do serca przytulam.

Anstahe Danusiu, czekam na wiadomości od Beaty i może wtedy się spotkamy, bo bardzo bym chciała Cie poznać
3nereida doniczki na rynnę kupiłam na allegro
Alis  daj znać koniecznie kiedy będziesz w mojej okolicy, bo zapraszam do siebie
Ela P. kartki są zrobione z gotowego papieru 3D z którego wycina się elementy i warstwowo nakleja na siebie
darias też mam nadzieję, że kiedyś się poznamy
Urszula mieszkamy w sumie niedaleko siebie, więc powinnyśmy raczej częściej się spotykać

I tyle tego posta. Mam nadzieję, że następny będzie bardziej optymistyczny, że po prostu znowu będę cieszyć się z drobiazgów i nic tego nie będzie zakłócać. Zjawię się w poniedziałek, chociaż normalne posty będą pojawiały się dopiero po moich imieninach czyli za około 3 tygodnie. Do tego czasu częściej niż zwykle mam gości a więc i więcej czasu muszę spędzać w kuchni, bo na coś słodkiego do kawy zawsze można u mnie liczyć. Zamówień więcej nie mam, więc zobaczymy co przyniesie życie. Pozdrawiam wszystkich serdecznie i do poniedziałku, gdy podam zwycięzcę mojej rozdawajki z poprzedniego posta